Kameruńczyk był obok Nikoli Jokicia głównym kandydatem do triumfu. Z uwagi na wcześniejsze komunikaty było wiadomo, że oprócz tej dwójki w czołowej trójce znajdzie się także Giannis Antetokounmpo.
Za wyborem Embiida stał przede wszystkim jego dominujący sezon punktowy. Center 76ers był najlepszym strzelcem sezonu zasadniczego, a w swoich spotkaniach dominował w strefie podkoszowej i defensywie. Jokić, kosztem aż tylu zdobywanych punktów i grą w defensywie, imponował przede wszystkim wizją gry, różnorodnością zagrań i niespotykaną jak na zawodnika na tej pozycji liczbą asyst.
Początek sezonu należał do Serba, jednak z każdym miesiącem bardziej do głosu dochodził Embiid, który osiągał nieprawdopodobne wyniki w końcówce sezonu. Łącznie notował w nim średnio 33,1 punktów, 10,2 zbiórek i 4,2 asyst na mecz. Prowadzeni przez niego 76ers zajęli trzecie miejsce w Konferencji Wschodniej z 54 zwycięstwami na koncie.
Nagroda dla Embiida to pierwsze od czasów Hakeema Olajuwona (1994) wyróżnienie dla zawodnika z Afryki oraz pierwsze od statuetki dla Allena Iversona (2001) dla gracza 76ers. Brak nagrody dla Jokicia oznacza z kolei, że nie udało mu się zdobyć tytułu MVP trzy razy z rzędu, ponieważ to właśnie Serb triumfował w dwóch poprzednich sezonach. Ostatni raz taka sztuka udała się Larry'emu Birdowi w latach 80.
Embiida na pierwszym miejscu umieściło 75 ze 100 głosujących. Kameruńczyk zdobył łącznie 915 punktów. Jokić zgromadził 674 punkty w głosowaniu, 606 miał Antetokounmpo.