"Celem konkursu Trenerka roku jest popularyzacja sportu kobiet, wzmocnienie ich pozycji w sporcie oraz promowanie wybitnych indywidualności trenerskich. Kontynuujemy ideę działalności na rzecz rozwoju sportu kobiet zapoczątkowaną przez Marię Kwaśniewską-Maleszewską, brązową medalistkę igrzysk olimpijskich w Berlinie w 1936 roku oraz zdobywczynię siedmiu medali tej najważniejszej imprzy na świecie Irenę Szewińską. Wierzę też, że zgodnie z mottem MKOl - szybciej, wyżej, mocniej i razem - uda się nam jeszcze więcej zdziałać dla sportu kobiet" - powiedziała PAP przewodnicząca Komisji Sportu Kobiet PKOl Renata Mauer-Różańska, strzelczyni mająca w olimpijskim dorobku trzy medale.

Beata Pożarowczyk-Kuczko to absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, w której w 2019 roku uzyskała tytuł doktora nauk medycznych i nauk o zdrowiu w dyscyplinie kultura fizyczna. W sportowym dorobku ma kilkadziesiąt medali zdobytych w pływaniu wśród juniorek i seniorek. Po zakończeniu kariery zawodniczej podjęła szkolenie sportowców-pływaków zrzeszonych w Polskim Związku Sportu Niepełnosprawnych Start we Wrocławiu.

Sukcesy jej podopiecznych, a zwłaszcza Oliwii Jabłońskiej, sprawiły, że w 2022 roku powierzono jej rolę głównej trenerkikadry narodowej w parapływaniu.

Druga Laureatka Nagrody Głównej - Iwona Krupa biegała na długich dystansach w klubach AZS AWF Katowice oraz ROW Rybnik. Największe sukcesy zanotowała w biegach na 3000, 10 000 metrów oraz w półmaratonie. Jest założycielką klubu UKS Czwórka Żory. Wśród jej wychowanków znajdują się Monika Gluza, halowa mistrzyni Polski juniorek w biegu na 600 metrów oraz specjalizujący się w skoku w dal Krzysztof Szymoszek, pięciokrotny złoty medalista czempionatu kraju w hali i na otwartym stadionie w konkurencji juniorów. Do najbardziej znanych zawodniczek trenowanych przez Krupę zalicza się sprinterka Ewa Swoboda, która wywalczyła kwalifikację do igrzysk XXXIII olimpiady w Paryżu.

Pierwsze posiedzenie Komisji Sportu Kobiet zorganizowane zostało 6 lipca 1999 roku w siedzibie PKOl mieszczącej się przy ul. Frascati 4, a za cel postawiło sobie przede wszystkim propagowanie olimpizmu oraz umacnianie roli w demokratycznym modelu społeczeństwa, współpracę i uczestnictwo w konferencjach dotyczących sportu kobiet, podejmowaniu badań i monitoring związany ze specyfiką szkolenia kobiet oraz udzielanie im pomocy w krytycznych fazach kariery.

W czasie 25 lat dzialalności, opartej na zasadach wolontariatu, nominacje do komisji otrzymało w cyklach czteroletnich pięćdziesiąt jeden członkiń. W większości były to kończące czynne uprawianie sportu zawodniczki, nauczycielki akademickie, menedżerki, dziennikarki, jak również zatrudnione w administracji sportowej.